Η αρβανίτικη φάρα

Όταν μιλούσαν οι αρβανίτες για φάρα,εννοούσαν κάτι παραπάνω από οικογενειακή καταγωγή,από σόι.Υπήρχε μια απευθείας αναφορά στην πατρογονική ρίζα.Θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ένα κυρίαρχο στοιχείο της ιδεολογικής αντίληψης των αρβανιτών:Την σχεδόν ιερή πρόσδεσή τους στις αφετηρίες τους.Είτε αυτή ήταν γενεαλογική είτε ιστορική είτε σχετική με το έθος είτε με τη ζωοδότρα γη,γενέθλια ή μεταναστευτικής κατάληξης.Εξηγείται έτσι,το δέσιμο των αρβανιτών με την
ιδιοκτησία,με το βιός που συναρτά η ακίνητη περιουσία,χωράφια και κτήματα,αμπέλια και ελαιώνες,περιβόλια και μποστάνια, πευκώνες και βοσκοτόπια.Η συμπλοκή αυτή έφτανε κατά κανόνα σε υψηλές συναισθηματικές εξαρτήσεις,που ενίοτε απέφεραν παθογένειες.Ακόμα και σήμερα είναι συνηθισμένες οι αντιδικίες μεταξύ συνοριτών για την επακριβή οριοθέτηση, που μπορεί να είναι θέμα μόνο λίγων εκατοστών.Πόσες αλήθεια μακρόχρονες δικαστικές διαμάχες και δυστυχώς κάποιοι φόνοι δεν προέκυψαν από αυτό το απομεινάρι της κοσμοαντίληψης των αρβανιτών.

Τη ζωντανή λογική της φάρας την συναντάμε έως και σήμερα,ξεφτισμένη όμως αρκετά,στα αρβανιτοχώρια.Μέχρι και τρίτα ξαδέρφια έχουν την αίσθηση του σογιού, της φάρας.Στην ουσία,υπάρχει κάτι παραπάνω από τον απλό συγγενικό δεσμό,είναι μια ιδεολογία,που μπορεί σήμερα να φαντάζει έως και αναχρονιστική,αλλά σε παλιότερες εποχές λειτουργούσε συνεκτικά,προσδιοριστικά, δημιουργικά,δυναμικά...

Γιάννης Βασ. Πέππας,Φιλόλογος

πηγη