“Ἐπιστροφή στήν ὕπαιθρο καί στήν εὐλογία τοῦ κόπου”

  

Στήν κρισιμότητα τῶν καιρῶν πού ζοῦμε, ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη μαζί μέ τήν προσπάθειά Της γιά τήν βίωση τῶν ἀξιῶν μας (πίστη–γλῶσσα–οἰκογένεια–ἱστορία–παράδοση) πιστεύει ὅτι θά βοηθοῦσε τά μέγιστα καί ἡ ἐπιστροφή μας στήν ὕπαιθρο. Γι’ αὐτό ἀφιερώνει γιά δεύτερη φορά καί τό παρόν τεῦχος στήν ἀγροτική ἀνάπτυξη. Δέν εἶναι δυνατόν νά γίνωμε ὅλοι ἀγρότες, ἀλλά ὅσοι ἔχουν τίς προϋποθέσεις νά μάθουν νά καλλιεργοῦν γιά νά ἔχουν στό οἰκογενειακό τους τραπέζι, ἁγνά, φυσικά, ὑγιεινά προϊόντα ἀπό τόν κόπο τους. Εἶναι ἀποδεδειγμένο ὅτι ἡ ἐργασία εἶναι χαρά, ὑγεία, προσφορά, δημιουργία, ψυχαγωγία καί ψυχοθεραπεία. Τά σκληρά μέτρα φορολογίας τῶν ἀγροτῶν, ἡ δυσκολία διαθέσεως τῶν προϊόντων καί γενικά ἡ ἀντιαγροτική πολιτική τῶν Κυβερνήσεων εἶχαν σάν ἀποτέλεσμα νά μειωθῆ ὁ ἀγροτικός πληθυσμός, νά ἐρημώση ἡ ὕπαιθρος μέ ἀποτέλεσμα ἡ Πατρίδα μας, χώρα ἀνέκαθεν κατ᾿ ἐξοχήν ἀγροτική, νά μήν ἔχη ἐπάρκεια στά βασικά της προϊόντα καί νά δαπανᾶ δισεκατομμύρια γιά τήν εἰσαγωγή ξένων διατροφικῶν προϊόντων. Ἴσως ἡ ἀγροτική ἀνάπτυξη τῆς χώρας μας νά εἶναι ἡ λύση, ἡ διέξοδος στήν οἰκονομική κρίση. Σύμφωνα μέ ἀπόψεις εἰδικῶν μόνο μέ τήν αὔξηση τῆς παραγωγῆς καί διαθέσεως τῶν προϊόντων θά μπορούσαμε νά ἐξοφλήσωμε τό χρέος μας. Μαζί μέ τήν Κυβερνητική πολιτική πού τείνει νά ἐξαφανίση τούς ἀγρότες, καί κάποιους ἄλλους παράγοντες, ἐπικράτησε δυστυχῶς καί μιά ἐσφαλμένη ἀντίληψη ὅτι ὁ ἐργαζόμενος στήν γῆ εἶναι κατώτερης τάξεως ἄνθρωπος, καί ὄχι τόσο καταξιωμένος στήν κοινωνία, ὅσο οἱ ἄνθρωποι τῶν γραμμάτων.

Αὐτή ἡ πλάνη δυστυχῶς ἐνισχύθηκε καί ἀπό τούς ἀγρότες γονεῖς πού συμβούλευαν τά παιδιά τους νά μάθουν γράμματα, νά φύγουν ἀπό τίς λάσπες, νά γίνουν ἄνθρωποι καί νά ζήσουν πιό ἄνετα. Τελικά μέ τά «ἄθεα γράμματα» πολλοί νέοι «παραμορφώθηκαν», γέμισαν ἰδέες, μπερδεύτηκαν, ἔμεναν ἄνεργοι καί ἄλλοι πῆραν τόν δρόμο τῆς ξενιτειᾶς. Ἡ ἐνασχόληση τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν γῆ εἶναι ὑπακοή στήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ.

    Ἡ γεωργία καί ἡ κτηνοτροφία ἦταν τά πρῶτα ἐπαγγέλματα τοῦ ἀνθρώπου καί ὅπως ἀποδεικνύεται τά βασικότερα καί ἀναγκαιότερα καί τέτοια θά παραμένουν ὅσο ὑπάρχουν ἄνθρωποι στόν πλανήτη μας. Ἡ ὄμορφη Πατρίδα μας μέ τόν λαμπερό της ἥλιο, τήν ποικιλία τοῦ ἐδάφους καί τοῦ κλίματος, τά μαγικά της ἀκρογυάλια, τούς ἀπέραντους βοσκότοπους εἶναι μοναδική γιά τήν καλλιέργεια παντός εἴδους φυτῶν καί δένδρων, γιά μελισσοκομία καί ἐκτροφή ζώων. Εὐλογημένος καί ἁγιασμένος τόπος. Ἕνα στρέμμα γῆς στήν Ἑλλάδα παράγει ὅσο 20 στρέμματα στήν Γερμανία, λόγῳ Κλίματος. Οἱ θάλασσές μας εἶναι οἱ πλέον κατάλληλες γιά ἰχθυοκαλλιέργεια λόγῳ τῆς σταθερῆς θερμοκρασίας καί τό ὑπέδαφος τῆς πατρίδος μας εἶναι πλουσιότατο.

    Πῶς λοιπόν ἐνῶ ἔχωμε μιά τόσο πλούσια καί ὄμορφη πατρίδα καταντήσαμε πτωχοί; Καί τί πρέπει νά κάνωμε; Ποιά εἶναι ἡ λύση στήν κρίση πού περνᾶμε; Ὁ τόπος ἔχει ἀνάγκη ἀπό τήν ἀνάκαμψη τῆς παραγωγικῆς διαδικασίας καί αὐτό θά γίνη μέ τήν συνδρομή ἀγροτῶν κατόχων ἀγροτικῆς παιδείας, διακινητῶν, ἐπιχειρηματιῶν, μέ ἄποψη γιά τήν διαδικασία παραγωγῆς καί τά ἀσφαλῆ προϊόντα, μέ προσέγγιση ἐνημερωτική τῶν καταναλωτῶν τῶν προϊόντων του. Πολύπλευρο, ἀλλά ἀπαραίτητο, ὥστε νά ἀνακάμψη καί ἡ γεωργική βιομηχανία καί νά δοθῆ ἔτσι προοπτική ἐργασίας σέ πλῆθος εἰδικευμένων καί ἀνειδικεύτων (ἐργάτες, ὁδηγοί, διανομεῖς, γιατροί, μηχανικοί, οἰκονομολόγοι κ.ἄ.). Ἔτσι δέν θά ὑπάρχη μία κοινωνία μόνο χειρονακτῶν, ὅπως θεωροῦν κάποιοι ὅτι πρεσβεύουμε.

    “Ὅλοι γεωργοί θά γίνουμε;”, καταθέτουν στά παραπάνω λεγόμενα. Θά ἔλεγα ὅτι δέν μπορεῖ νά ὑπάρχη κοινωνία χωρίς χειρονάκτες (Σ. Σειράχ), καί ἴσως αὐτός εἶναι ὁ λόγος τῆς σημερινῆς καταρρεύσεως τοῦ τόπου. Μιᾶς κοινωνίας ἀνθρώπων μορφωμένων μέ γραβάτες, ἄσπρα πουκάμισα καί τό μολύβι στό χέρι. Δουλειά, λοιπόν, γιά νά γίνουμε αὐτάρκεις στόν πρωτογενῆ τομέα, ὥστε: Νά περάσουμε στήν ἐκπαίδευση καί τόν ἐπαγγελματικό προσανατολισμό τόν ἐπαγγελματία ἀγρότη. Σᾶς διαβεβαιώνω ἐκ πείρας ὅτι εἶναι ὑπεράνω τῆς ἰδιότητος τοῦ βιομηχανικοῦ ἐργάτη.

 Νά πάψουμε νά πληρώνουμε 6,5 δίς εὐρώ μόνο γιά εἰσαγωγή διατροφικῶν προϊόντων. Ἀνοῖξτε τά ντουλάπια στό σπίτι σας καί διαπιστώσατε τοῦ λόγου τό ἀληθές. Νά κινητοποιήσουμε τήν Ἐθνική Οἰκονομία. Νά βάλουμε στό Ἑλληνικό τραπέζι δικά μας προϊόντα, παραδοσιακά, ἀσφαλῆ, ὑγιεινά. Νά μειώσουμε τό περιβαλλοντικό κόστος τόσων ἑκατομμυρίων τόννων μεταφερομένων προϊόντων. Ἄς δοῦν οἱ οἰκολόγοι τό ἀντίστοιχο περιβαλλοντικό κόστος μιᾶς ντομάτας πού ἔρχεται ἀπό τήν Πολωνία καί μιᾶς παραγομένης στό διπλανό χωριό. Ἄς δοῦμε καί ἐμεῖς τήν διαφορά τῆς διατροφικῆς ἀξίας τῶν παραπάνω προϊόντων. Νά δώσουμε δουλειά στούς ἀνθρώπους μας καί νά πάψη ἡ μετανάστευση. Νά μήν ὀρφανέψη ὁ τόπος. Ἄν γεράσουμε, νά βλέπουμε παιδιά καί ἐγγόνια καί Πατρίδα.

Σύν Θεῷ μποροῦμε.

ΕΚΔΟΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Περιοδικού Ε.ΡΩ. Τεύχος 33-34

enromiosini.gr

Επιμέλεια Θεμάτων ''Εκκλησία/Ορθοδοξία'' ANDREAS M - Παιανία Αττικής για το newspull.*ΣΗΜΕΙΩΣΗ:Ο Ανδρέας ΔΕΝ είναι διαχειριστής του blog newspull.gr