Οι μαζικότερες επιθέσεις από αγέλες λύκων σε ανθρώπινες κοινότητες

newspull Ενεργοποιήστε τις ειδοποιήσεις μας

Όταν ανθρωποφάγοι λύκοι σπέρνουν τον τρόμο στην ανθρώπινη καθημερινότητα

Τα μεγάλα αρπακτικά είναι τόσο ικανά στο κυνήγι και τον θάνατο που επιφέρουν αναγκαστικά ρίγη ανατριχίλας.

Όσο για τον άνθρωπο που βαυκαλίζεται πως είναι στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας, ακόμα και σήμερα γίνεται συχνά πυκνά βορά στα δόντια τους, καθώς τα ανθρωποφάγα θηρία καραδοκούν στη γωνιά.

Όταν οι Ιάπωνες βύθισαν το αμερικανικό «Ιντιανάπολις» στα νερά του Ειρηνικού κατά τον Β’ Παγκόσμιο, για παράδειγμα, οι καρχαρίες κατασπάραξαν εκατοντάδες ναύτες. Και δεν είναι βέβαια μόνο τα τέρατα της θάλασσας που τρέφονται με ανθρώπους, καθώς και η στεριά κρύβει αντίστοιχους κινδύνους.

Κι ενώ κανονικά οι λύκοι δεν μας προτιμούν ως μεζέ, υπάρχουν και φορές που το πράγμα παίρνει αναπάντεχη τροπή…

Οι λύκοι και η προσωρινή ανακωχή του Α’ Παγκοσμίου

Το 1914, κατά τη διάρκεια του πρώτου χειμώνα του Μεγάλου Πολέμου, οι αναφορές για πεινασμένους λύκους που έτρωγαν ανθρώπινα πτώματα άρχισαν να καταφτάνουν μαζικά στα στρατιωτικά επιτελεία. Και βέβαια όσο ο πόλεμος συνεχιζόταν, το πράγμα μόνο να χειροτερεύσει μπορούσε. Μέχρι τα τέλη του 1916 και τις αρχές του 1917, οι Γερμανοί πολεμούσαν τους Ρώσους στο Ανατολικό Μέτωπο, σε μια έκταση που εκτεινόταν δηλαδή από τα βόρεια της Βαλτικής μέχρι και τη Μαύρη Θάλασσα στον νότο.

Οι Ρώσοι προσπαθούσαν να κρατήσουν τις θέσεις τους, αν και μέσα στο ανθρώπινο μαρτύριο στέναζε και η πλάση ολάκερη. Την ώρα που ο ευρωπαϊκός βούβαλος εξαφανίστηκε σχεδόν από τον χάρτη, άλλο ένα είδος ζώου θα έπρεπε να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες αν ήθελε να επιβιώσει: ο λύκος, που έπρεπε τώρα να γίνει ανθρωποφάγος!

Αρχικά εξαφανίζονταν απομονωμένοι στρατιώτες σε μακρινές σκοπιές, αν και σύντομα μεγάλες αγέλες άρχισαν να επιτίθενται ακόμα και σε διμοιρίες ρώσων και γερμανών στρατιωτών. Το πρόβλημα έγινε τόσο μεγάλο στην ευρύτερη περιοχή Βίλνιους (Λιθουανία) – Μινσκ (Λευκορωσία) που παρά τα θανατερά μίση των δύο λαών, Γερμανοί και Ρώσοι αναγκάστηκαν να κηρύξουν εκεχειρία!

Οι στρατιωτικοί διοικητές των δύο δυνάμεων αναγκάστηκαν να βρεθούν και να οργανώσουν κυνηγετικά αποσπάσματα ώστε να απαλλαγούν από τον βραχνά των λύκων και να μπορούν να σκοτώνονται ανενόχλητοι. Εκείνο τον χειμώνα εκατοντάδες λύκοι εξολοθρεύτηκαν και οι δυο στρατοί επέστρεψαν στο σύνηθες αιματοκύλισμα…

Οι λύκοι της Ιταλίας εκμεταλλεύονται τον Εγκέλαδο

Τον Ιανουάριο του 1915, την ώρα που η Ιταλία τηρούσε στάση αναμονής στον Α’ Παγκόσμιο περιμένοντας την καλύτερη προσφορά για να ενταχθεί σε κάποια πλευρά, ένας καταστροφικός σεισμός της τάξης των 6,7 ρίχτερ έπληξε τα κεντρικά της χώρας. Ο φονικός Εγκέλαδος του Αβετζάνο ισοπέδωσε τα πέτρινα σπίτια των ορεινών κοινοτήτων και κατέστρεψε τα ήδη κακοτράχαλα δρομάκια, απομονώνοντας έτσι ολοκληρωτικά τους κατοίκους από τον υπόλοιπο πολιτισμό.

Κάπου 30.000 άνθρωποι θάφτηκαν κάτω από τα ερείπια και το καταχείμωνο έκανε την κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη. Για όλους! Πέρα από τη φυσική καταστροφή, οι χωριανοί του Αβετζάνο έπρεπε τώρα να παλέψουν όχι μόνο με τα σκυλιά τους, τα οποία είχαν μάθει να τρέφονται με τις σάρκες των πρώην αφεντικών τους, αλλά και με τις αγέλες των λύκων που κατέβαιναν από τα ορεινά για να πάρουν μέρος στο φαγοπότι.

Όσοι είχαν επιβιώσει από τον φονικό σεισμό, είχαν τώρα άλλο ένα δεινό στο κεφάλι τους, την ίδια ώρα που τα σωστικά συνεργεία που κατέφτασαν κάποια στιγμή έπεσαν θύματα των λύκων. Γι’ αυτό και οι επόμενες σωστικές αποστολές διέθεταν και ένοπλους φρουρούς στις τάξεις τους. Όπως λέγεται, ακόμα και τα αυτοκίνητα που μετέφεραν προμήθειες και εξοπλισμό στους ντόπιους ακολουθήθηκαν και υπέστησαν επιθέσεις από αγέλες λύκων. Κυνηγετικές ομάδες έβαλαν μετά την καταστροφή να αποκαταστήσουν την τάξη στην περιοχή, εξοντώνοντας λύκους και αγριόσκυλα.

Την ώρα που οι Σοβιετικοί μάχονταν τους Ναζί…

Στη δεκαετία του 1930, η Περιφέρεια Κίροφ της ΕΣΣΔ είχε κάπου 200 καταγεγραμμένες αγέλες λύκων που τρέφονταν με άγρια θηρία και κάποιες φορές με τα ζώα κτηνοτροφίας των ντόπιων. Κι αυτή ήταν μια σχετικά αρμονική ισορροπία για την περιοχή, καθώς οι κυνηγοί κρατούσαν τα πράγματα σε υποφερτά επίπεδα. Η εύθραυστη βέβαια ισορροπία διαταράχθηκε όταν ο Χίλτερ επιτέθηκε στη Ρωσία κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη γονάτισε.

Οι κυνηγοί εντάχθηκαν στην πολεμική προσπάθεια και κάθε διαθέσιμο όπλο επιστρατεύτηκε στη μάχη με τη ναζιστική απειλή. Την ίδια ώρα, τα βοοειδή έθρεφαν πια τον Κόκκινο Στρατό και ο αριθμός τους συρρικνώθηκε τραγικά. Χωρίς ανθρώπινους κυνηγούς και με τη συνήθη τροφή τους να μη φτάνει, οι λύκοι άρχισαν να μετακινούνται όλο και κοντύτερα στα αστικά κέντρα του Κίροφ και τον Σεπτέμβριο του 1944 σημειώθηκαν οι πρώτες επιθέσεις σε παιδιά.

Οι επιθέσεις των αγελών κλιμακώθηκαν μέχρι τα τέλη του 1944 και πολλοί έπεσαν θύματα της πείνας των λύκων. Το πρόβλημα γιγαντώθηκε τόσο που όταν επέστρεψαν οι κυνηγοί στις εστίες τους μετά τον πόλεμο, ο αριθμός τους δεν επαρκούσε για να διώξουν από τις πόλεις και τα χωριά τους ανθρωποφάγους λύκους. Κυνηγοί από άλλα μέρη της Ρωσίας μεταφέρθηκαν στην Περιφέρεια Κίροφ για να την απαλλάξουν από τα πεινασμένα θηρία, αν και θα έπρεπε να περάσουν χρόνια για να εκμηδενιστούν οι επιθέσεις…

Η παρισινή αγέλη που ενστάλαξε τη λυκοφοβία στην Πόλη του Φωτός

Στη μεσαιωνική Γαλλία, ο χειμώνας του 1450 ήταν ιδιαιτέρως δριμύς, πλήττοντας ακόμα και τις αγέλες που ζούσαν στα δάση γύρω από το Παρίσι. Πεινασμένοι λύκοι άρχισαν να επιτίθενται στα ζώα της κτηνοτροφίας και όταν δεν χόρτασαν, πέρασαν αναγκαστικά στον άνθρωπο. Και βέβαια παρά τις οχυρώσεις του Παρισιού απέναντι στον ξένο κατακτητή, τα τείχη της πόλης παράδερναν, αφήνοντας πολλά περάσματα στον σαρκοβόρο κίνδυνο του δάσους.

Μια τέτοια ανθρωποφάγα αγέλη που διψούσε για ανθρώπινο αίμα μπήκε τελικά στην πόλη και σκότωσε 40 Παριζιάνους, προκαλώντας έναν πρωτόγνωρο πανικό στη μεσαιωνική μητρόπολη. Οι κοκκινόχρωμοι λύκοι αιχμαλωτίστηκαν ωστόσο μέσα στα τείχη του Παρισιού και τώρα ήταν ώρα να περάσει στην αντεπίθεση ο άνθρωπος. Ντόπιοι οπλισμένοι με ρόπαλα και εργαλεία τους στρίμωξαν στο κέντρο της πόλης, στην πλατεία μπροστά από τον καθεδρικό ναό της Νοτρ Νταμ, όπου τους λιθοβόλησε ο μανιασμένος όχλος μέχρι θανάτου, με πέτρες, ξύλα και ό,τι άλλο βρήκαν.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, επιθέσεις πεινασμένων λύκων λάμβαναν σποραδικά χώρα στο Παρίσι, αν και μέχρι τον 19ο αιώνα οι λύκοι είχαν εξαφανιστεί εντελώς από τα περίχωρα της πόλης. Μέχρι το 1920 μάλιστα, ο λύκος είχε εξολοθρευτεί στη Γαλλία και εξαφανίστηκε οριστικά από τα εδάφη της. Μόνο το 2014 θα ξανάβλεπαν οι Παριζιάνοι λύκο, όταν δυο άγρια θηρία εντοπίστηκαν καμιά πενηνταριά χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα…

Ρώσικη πόλη αποκλείεται από εκατοντάδες λύκους

Και καθώς οι επιθέσεις λύκων δεν συνέβαιναν μόνο στα παλιά τα χρόνια, ας μνημονεύσουμε και μία της σύγχρονης εποχής. Όλα έγιναν στην πολύπαθη και απομονωμένη Σιβηρία, τον τόπο μαρτυρίου τόσο για τους πολιτικούς αντιπάλους των τσάρων όσο και τους αντιφρονούντες του σοβιετικού καθεστώτος.

Στα ανατολικά της Σιβηρίας λοιπόν, στη Δημοκρατία των Σαχά (Γιακουτία), μια τεράστια περιοχή που είναι σχεδόν ίση με την Ινδία και οι ντόπιοι αποκαλούν υπερήφανα «βασίλειο του πάγου», οι κάτοικοι έπιασαν τα όπλα για να αντιμετωπίσουν μια παράξενη απειλή. Τον Ιανουάριο του 2012, μια τεράστια αγέλη 400 και πλέον λύκων περικύκλωσε την πόλη Βερκογιάνσκ και οι δυνάμεις των ντόπιων δεν επαρκούσαν μάλιστα, αναγκάζοντας το ρωσικό κράτος να στείλει επιπλέον δυνάμεις!

Οι λύκοι τρέφονται με τους λαγούς που αφθονούν στα δάση γύρω από την πόλη, αν και εκείνον τον μοιραίο χειμώνα η ασθένεια χτύπησε και αποδεκάτισε τους λαγούς, πυροδοτώντας την αναπάντεχη αυτή συμπεριφορά των λύκων. Το πράγμα έγινε μάλιστα τόσο τρομακτικά που την επόμενη χρονιά ο επικεφαλής της Δημοκρατίας των Σαχά κήρυξε τον πόλεμο στους λύκους!

Τεράστιο κυνηγητό στήθηκε κατά της αγέλης, θέτοντας τελικά την κατάσταση υπό έλεγχο…

πηγή newsbeast.gr

Διαβάστε επίσης : Επικίνδυνη η βόλτα στο βουνό πλέον!Λύκος μέρα μεσημέρι λίγο έξω από τα Σκούρτα…VIDEO

 ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟ FACEBOOK ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΑΠΟ ΕΔΩ(ΚΛΙΚ)