newspull Ενεργοποιήστε τις ειδοποιήσεις μας
Μετά την έναρξη της επιχειρήσεις στην Ουκρανία, το Ηνωμένο Βασίλειο υιοθέτησε σχεδόν την πιο σκληρή στάση απέναντι στη Ρωσία.
Πριν από 60 περίπου χρόνια κυκλοφόρησε η γαλλική κωμωδία Babette Goes to War.
Στην ιστορία, ένα αφελές κορίτσι που υποδυόταν η Brigitte Bardot, καταφεύγει στη Βρετανία, ελπίζοντας να ξεφύγει από τη φρίκη του πολέμου εκεί. Αλλά η βρετανική διοίκηση έχει τα δικά της σχέδια: στέλνει την ηρωίδα πίσω στη Γαλλία με το καθήκον να φέρει εις πέρας μια έξυπνη επιχείρηση κατασκοπείας-δολιοφθοράς.
Σήμερα οι βρετανικές αρχές προσπαθούν να υλοποιήσουν ένα παρόμοιο σενάριο: η ηπειρωτική Ευρώπη θα παίξει το ρόλο της Babette, η οποία πιέζεται να στείλει τα στρατεύματά της στην Ουκρανία για να πολεμήσουν εναντίον της Ρωσίας.
Ωστόσο, δεν πρόκειται για κωμωδία, αλλά μια μεγάλη τραγωδία βρίσκεται προ των πυλών, σημειώνει σε ανάλυσή του το TASS.
Στην ιστορία, ένα αφελές κορίτσι που υποδυόταν η Brigitte Bardot, καταφεύγει στη Βρετανία, ελπίζοντας να ξεφύγει από τη φρίκη του πολέμου εκεί. Αλλά η βρετανική διοίκηση έχει τα δικά της σχέδια: στέλνει την ηρωίδα πίσω στη Γαλλία με το καθήκον να φέρει εις πέρας μια έξυπνη επιχείρηση κατασκοπείας-δολιοφθοράς.
Σήμερα οι βρετανικές αρχές προσπαθούν να υλοποιήσουν ένα παρόμοιο σενάριο: η ηπειρωτική Ευρώπη θα παίξει το ρόλο της Babette, η οποία πιέζεται να στείλει τα στρατεύματά της στην Ουκρανία για να πολεμήσουν εναντίον της Ρωσίας.
Ωστόσο, δεν πρόκειται για κωμωδία, αλλά μια μεγάλη τραγωδία βρίσκεται προ των πυλών, σημειώνει σε ανάλυσή του το TASS.
Ένας συνασπισμός των προθύμων
Μετά την έναρξη της επιχειρήσεις στην Ουκρανία, το Ηνωμένο Βασίλειο υιοθέτησε σχεδόν την πιο σκληρή στάση απέναντι στη Ρωσία.
Αρκεί να θυμηθούμε ότι η υπογραφή των συμφωνιών μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας την άνοιξη του 2022 διακόπηκε από τον τότε Βρετανό πρωθυπουργό Borris Johnson, ο οποίος έφτασε εσπευσμένα στο Κίεβο και πρότεινε: "Ας ξεκινήσουμε πόλεμο".
Αξίζει να σημειωθεί ότι, ενεργώντας ως ο κύριος ιδεολόγος της συνέχισης της σύγκρουσης προκειμένου να επιφέρει μια στρατηγική ήττα στη Ρωσία, το Λονδίνο δεν ήταν καθόλου μεταξύ των ηγετών όσον αφορά το ύψος της στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας που παρέχεται στην Ουκρανία, όντας κατώτερο όχι μόνο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και από τη Γερμανία, τη Γαλλία και ακόμη και την Πολωνία.
Με άλλα λόγια, οι Βρετανοί ενήργησαν σύμφωνα με το σύνηθες σχήμα, παίρνοντας την ευθύνη από τα χέρια των άλλων.
Η άνοδος του Donald Trump στην εξουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες και οι συνομιλίες που ξεκίνησε με τη Ρωσία για την επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία ανάγκασαν το Λονδίνο να αλλάξει την τακτική του: με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού Keir Starmer, με την υποστήριξη του Γάλλου προέδρου Emmanuel Macron, σχηματίστηκε ένας "συνασπισμός των προθύμων".
Πρόκειται για μια ομάδα χωρών που εξακολουθούν να ονειρεύονται την ήττα της Ρωσίας και ως εκ τούτου ευνοούν τη συνέχιση της σύγκρουσης.
Λοιπόν, ή υπέρ της διευθέτησής της αποκλειστικά με τους δικούς τους όρους, υποθέτοντας ότι η Ρωσία θα πρέπει να πληρώσει και να μετανοήσει. Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες που τάσσονται υπέρ μιας ειρηνικής διευθέτησης, κυρίως η Ουγγαρία και η Σλοβακία, προνοητικά δεν κλήθηκαν να συμμετάσχουν στον συνασπισμό. Ωστόσο, συμπεριλήφθηκαν ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και η Τουρκία, εξ ου και η ονομασία Ευρώπη+.
Η κεντρική "επιθυμία" γύρω από την οποία έχουν ενωθεί αυτές οι χώρες είναι να στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία υπό το πρόσχημα είτε των ειρηνευτικών δυνάμεων είτε ενός εκστρατευτικού σώματος για να διασφαλίσουν την ασφάλεια της Ουκρανίας σε περίπτωση ειρηνευτικής συμφωνίας.
Τα μέλη του συνασπισμού έχουν ήδη πραγματοποιήσει αρκετές συναντήσεις με πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες και τώρα, σύμφωνα με τον Στάρμερ, συζητούν ήδη τις λεπτομέρειες της δομής της μελλοντικής δύναμης και τα σχέδια για χερσαίες, θαλάσσιες και αεροπορικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία για να διασφαλίσουν τη συμμόρφωση με την ειρηνευτική συμφωνία μόλις αυτή διευθετηθεί Και εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ μιλούσε για την ανάγκη να δοθεί στην Ευρώπη ο κύριος ρόλος στην παροχή εγγυήσεων ασφαλείας για το Κίεβο, ο Βρετανός πρωθυπουργός δεν ξέχασε να αναφέρει ότι η κύρια εγγύηση θα είναι η υποστήριξη των ΗΠΑ στην επιχείρηση.
Με άλλα λόγια, έχτιζε το ίδιο γνωστό σχήμα: να βάλει τους Ευρωπαίους της ηπείρου στο προσκήνιο, ει δυνατόν μαζί με τους Αμερικανούς, και να κάτσει πίσω από την πλάτη τους.
Αρκεί να θυμηθούμε ότι η υπογραφή των συμφωνιών μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας την άνοιξη του 2022 διακόπηκε από τον τότε Βρετανό πρωθυπουργό Borris Johnson, ο οποίος έφτασε εσπευσμένα στο Κίεβο και πρότεινε: "Ας ξεκινήσουμε πόλεμο".
Αξίζει να σημειωθεί ότι, ενεργώντας ως ο κύριος ιδεολόγος της συνέχισης της σύγκρουσης προκειμένου να επιφέρει μια στρατηγική ήττα στη Ρωσία, το Λονδίνο δεν ήταν καθόλου μεταξύ των ηγετών όσον αφορά το ύψος της στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας που παρέχεται στην Ουκρανία, όντας κατώτερο όχι μόνο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και από τη Γερμανία, τη Γαλλία και ακόμη και την Πολωνία.
Με άλλα λόγια, οι Βρετανοί ενήργησαν σύμφωνα με το σύνηθες σχήμα, παίρνοντας την ευθύνη από τα χέρια των άλλων.
Η άνοδος του Donald Trump στην εξουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες και οι συνομιλίες που ξεκίνησε με τη Ρωσία για την επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία ανάγκασαν το Λονδίνο να αλλάξει την τακτική του: με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού Keir Starmer, με την υποστήριξη του Γάλλου προέδρου Emmanuel Macron, σχηματίστηκε ένας "συνασπισμός των προθύμων".
Πρόκειται για μια ομάδα χωρών που εξακολουθούν να ονειρεύονται την ήττα της Ρωσίας και ως εκ τούτου ευνοούν τη συνέχιση της σύγκρουσης.
Λοιπόν, ή υπέρ της διευθέτησής της αποκλειστικά με τους δικούς τους όρους, υποθέτοντας ότι η Ρωσία θα πρέπει να πληρώσει και να μετανοήσει. Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες που τάσσονται υπέρ μιας ειρηνικής διευθέτησης, κυρίως η Ουγγαρία και η Σλοβακία, προνοητικά δεν κλήθηκαν να συμμετάσχουν στον συνασπισμό. Ωστόσο, συμπεριλήφθηκαν ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και η Τουρκία, εξ ου και η ονομασία Ευρώπη+.
Η κεντρική "επιθυμία" γύρω από την οποία έχουν ενωθεί αυτές οι χώρες είναι να στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία υπό το πρόσχημα είτε των ειρηνευτικών δυνάμεων είτε ενός εκστρατευτικού σώματος για να διασφαλίσουν την ασφάλεια της Ουκρανίας σε περίπτωση ειρηνευτικής συμφωνίας.
Τα μέλη του συνασπισμού έχουν ήδη πραγματοποιήσει αρκετές συναντήσεις με πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες και τώρα, σύμφωνα με τον Στάρμερ, συζητούν ήδη τις λεπτομέρειες της δομής της μελλοντικής δύναμης και τα σχέδια για χερσαίες, θαλάσσιες και αεροπορικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία για να διασφαλίσουν τη συμμόρφωση με την ειρηνευτική συμφωνία μόλις αυτή διευθετηθεί Και εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ μιλούσε για την ανάγκη να δοθεί στην Ευρώπη ο κύριος ρόλος στην παροχή εγγυήσεων ασφαλείας για το Κίεβο, ο Βρετανός πρωθυπουργός δεν ξέχασε να αναφέρει ότι η κύρια εγγύηση θα είναι η υποστήριξη των ΗΠΑ στην επιχείρηση.
Με άλλα λόγια, έχτιζε το ίδιο γνωστό σχήμα: να βάλει τους Ευρωπαίους της ηπείρου στο προσκήνιο, ει δυνατόν μαζί με τους Αμερικανούς, και να κάτσει πίσω από την πλάτη τους.
Οικονομική όρεξη
Το στρατιωτικό-πολιτικό πολυδιάστατο σχέδιο που ξεκίνησε το Λονδίνο θα πρέπει, σύμφωνα με τους συγγραφείς, να του αποφέρει οφέλη ακόμη και υπό διαφορετικά σενάρια. Από τη μία πλευρά, υποστηρίζοντας τα σχέδια στρατιωτικοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η βρετανική κυβέρνηση προσδοκά σαφώς να αποκομίσει ένα ωραίο κέρδος από τις προμήθειες όπλων στην ευρωπαϊκή αγορά.
Επιπλέον, εν μέσω συζητήσεων για πιθανή αποχώρηση των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ, το Λονδίνο ενδιαφέρεται να καταστήσει την ηπειρωτική Ευρώπη μια αξιόπιστη γραμμή άμυνας. Από την άλλη πλευρά, αν η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβαρυνθεί από τα στρατιωτικά της σχέδια (και ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν αποκλείεται), θα είναι ευκολότερο για τη Βρετανία να συνομιλήσει με την "πανευρωπαϊκή οικογένεια" που εγκατέλειψε πριν από πέντε χρόνια.
Αυτό είναι σημαντικό, διότι δεν έχουν επιλυθεί ακόμη όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με το διαζύγιο και αυτά που έχουν ήδη επιλυθεί μπορούν να επαναδιαπραγματευτούν προς όφελός τους.
Και ας μην ξεχνάμε την αμερικανική διάσταση.
Αλληλεπιδρώντας με τους Ευρωπαίους γείτονές της, αλλά παραμένοντας εκτός ΕΕ, η Βρετανία παρέχει στον εαυτό της ελευθερία ελιγμών και μπορεί να διεξάγει ξεχωριστές διαπραγματεύσεις με τον Trump για το θέμα των δασμών, με την αύξηση των οποίων η Ουάσινγκτον εκφοβίζει σήμερα εχθρούς και φίλους.
Ο πλούτος των ουκρανικών ορυκτών πόρων θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό στοιχείο των συμφωνιών. Ίσως όλοι γνωρίζουν για το ενδιαφέρον του Trump για τις σπάνιες γαίες της Ουκρανίας, αλλά δεν έχει καταφέρει ακόμη να συνάψει συμφωνία στον τομέα αυτό.
Αλλά νωρίτερα φέτος, η Βρετανία υπέγραψε συμφωνία εταιρικής σχέσης 100 ετών με την Ουκρανία, στην οποία κατέγραψε το ενδιαφέρον της ως "προτιμώμενος εταίρος" του Κιέβου στην ανάπτυξη κρίσιμων ορυκτών.
Η στρατηγική για τα κρίσιμα ορυκτά υιοθετήθηκε στη Βρετανία πριν από τρία χρόνια και στην υλοποίησή της συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, οι μεταλλευτικές εταιρείες Rio Tinto και Anglo American, η στρατιωτικο-βιομηχανική εταιρεία BAE Systems και ο χρηματοπιστωτικός όμιλος Rothschild. Μετά το 2022, ο βρετανικός οργανισμός UKAID μαζί με έναν παρόμοιο αμερικανικό οργανισμό άρχισαν να υλοποιούν το σχέδιο SOERA, το οποίο προέβλεπε τη "μεταρρύθμιση των κρατικών επιχειρήσεων" στην Ουκρανία.
Στην πραγματικότητα, αυτό περιελάμβανε την ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων και την επιβολή ελέγχου σε όσες θα παρέμεναν υπό την εξουσία των ουκρανικών αρχών.
Ως αποτέλεσμα, πολλά περιουσιακά στοιχεία περιήλθαν υπό τον έλεγχο του ομίλου Rothschild, ο οποίος έχει επενδύσει πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια στην Ουκρανία. Με άλλα λόγια, υπάρχει ένα πολύ απτό οικονομικό και χρηματοπιστωτικό συμφέρον πίσω από την προθυμία της βρετανικής κυβέρνησης να στείλει ένα εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία, για χάρη του οποίου το Λονδίνο είναι διατεθειμένο να διακινδυνεύσει πολλά.
Στην πραγματικότητα, μιλάμε για την αποστολή μιας δύναμης για την προστασία της περιουσίας των βρετανικών εταιρειών.
Το στρατιωτικό-πολιτικό πολυδιάστατο σχέδιο που ξεκίνησε το Λονδίνο θα πρέπει, σύμφωνα με τους συγγραφείς, να του αποφέρει οφέλη ακόμη και υπό διαφορετικά σενάρια. Από τη μία πλευρά, υποστηρίζοντας τα σχέδια στρατιωτικοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η βρετανική κυβέρνηση προσδοκά σαφώς να αποκομίσει ένα ωραίο κέρδος από τις προμήθειες όπλων στην ευρωπαϊκή αγορά.
Επιπλέον, εν μέσω συζητήσεων για πιθανή αποχώρηση των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ, το Λονδίνο ενδιαφέρεται να καταστήσει την ηπειρωτική Ευρώπη μια αξιόπιστη γραμμή άμυνας. Από την άλλη πλευρά, αν η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβαρυνθεί από τα στρατιωτικά της σχέδια (και ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν αποκλείεται), θα είναι ευκολότερο για τη Βρετανία να συνομιλήσει με την "πανευρωπαϊκή οικογένεια" που εγκατέλειψε πριν από πέντε χρόνια.
Αυτό είναι σημαντικό, διότι δεν έχουν επιλυθεί ακόμη όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με το διαζύγιο και αυτά που έχουν ήδη επιλυθεί μπορούν να επαναδιαπραγματευτούν προς όφελός τους.
Και ας μην ξεχνάμε την αμερικανική διάσταση.
Αλληλεπιδρώντας με τους Ευρωπαίους γείτονές της, αλλά παραμένοντας εκτός ΕΕ, η Βρετανία παρέχει στον εαυτό της ελευθερία ελιγμών και μπορεί να διεξάγει ξεχωριστές διαπραγματεύσεις με τον Trump για το θέμα των δασμών, με την αύξηση των οποίων η Ουάσινγκτον εκφοβίζει σήμερα εχθρούς και φίλους.
Ο πλούτος των ουκρανικών ορυκτών πόρων θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό στοιχείο των συμφωνιών. Ίσως όλοι γνωρίζουν για το ενδιαφέρον του Trump για τις σπάνιες γαίες της Ουκρανίας, αλλά δεν έχει καταφέρει ακόμη να συνάψει συμφωνία στον τομέα αυτό.
Αλλά νωρίτερα φέτος, η Βρετανία υπέγραψε συμφωνία εταιρικής σχέσης 100 ετών με την Ουκρανία, στην οποία κατέγραψε το ενδιαφέρον της ως "προτιμώμενος εταίρος" του Κιέβου στην ανάπτυξη κρίσιμων ορυκτών.
Η στρατηγική για τα κρίσιμα ορυκτά υιοθετήθηκε στη Βρετανία πριν από τρία χρόνια και στην υλοποίησή της συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, οι μεταλλευτικές εταιρείες Rio Tinto και Anglo American, η στρατιωτικο-βιομηχανική εταιρεία BAE Systems και ο χρηματοπιστωτικός όμιλος Rothschild. Μετά το 2022, ο βρετανικός οργανισμός UKAID μαζί με έναν παρόμοιο αμερικανικό οργανισμό άρχισαν να υλοποιούν το σχέδιο SOERA, το οποίο προέβλεπε τη "μεταρρύθμιση των κρατικών επιχειρήσεων" στην Ουκρανία.
Στην πραγματικότητα, αυτό περιελάμβανε την ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων και την επιβολή ελέγχου σε όσες θα παρέμεναν υπό την εξουσία των ουκρανικών αρχών.
Ως αποτέλεσμα, πολλά περιουσιακά στοιχεία περιήλθαν υπό τον έλεγχο του ομίλου Rothschild, ο οποίος έχει επενδύσει πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια στην Ουκρανία. Με άλλα λόγια, υπάρχει ένα πολύ απτό οικονομικό και χρηματοπιστωτικό συμφέρον πίσω από την προθυμία της βρετανικής κυβέρνησης να στείλει ένα εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία, για χάρη του οποίου το Λονδίνο είναι διατεθειμένο να διακινδυνεύσει πολλά.
Στην πραγματικότητα, μιλάμε για την αποστολή μιας δύναμης για την προστασία της περιουσίας των βρετανικών εταιρειών.
www.bankingnews.gr
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Οι αναρτήσεις που γίνονται από το διαδίκτυο τα κείμενα και οι φωτογραφίες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε ότι είναι δημόσια.Αναρτήσεις η αναδημοσιεύσεις, από άλλες πηγές που αναρτώνται σε αυτό το blog εκφράζουν αυτούς που τις υπογράφουν.Αν υπάρχουν πνευμ.δικαιώματα παρακαλούμε ενημερώστε μας για την αφαίρεση τους(των αναρτήσεων ή αναδημοσιεύσεων).Ενημερώστε μας άμεσα εάν θίγεστε απο κάποια ανάρτηση ώστε να την αφαιρέσουμε.
Εισαγωγικός Σχολιασμός (μπλέ γράμματα)
Σε ορισμένες αναρτήσεις υπάρχει περίπτωση σαν πρόλογος να υπάρχει δικός μας σχολιασμός.Αυτή είναι η δική μας άποψη για το θέμα και δεν υποχρεώνουμε κανέναν να την διαβάσει...
---
Τα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του newspull.Μη κόσμια και προσβλητικά σχόλια θα διαγράφονται όπου αυτά εντοπίζονται(ενημερώστε μας και εσείς εάν χρειαστεί).